Gisteren moest ik 'verplicht' op bezoek bij een psycholoog in de Daniel den Hoed kliniek. Verplicht in de zin dat een consult aan een dergelijk persoon gratis en voor niets inbegrepen zit bij het 'arrangementenpakket' van het ziekenhuis als je als vrouw een preventieve borstverwijdering wilt ondergaan, of denkt dit te gaan doen.
Doel van dit bezoek was voornamelijk - als ik het goed begrepen heb - om mij eventueel te helpen bij het afwegingsproces (amputeren óf intensieve controles) en de emotionele belemmeringen die daar mogelijkerwijs bij kunnen komen kijken.
Hoewel ik het erg gezellig vond om met deze expert in de psychologie te praten en van gedachten te wisselen, was deze afspraak in mijn geval op dit moment volstrekt overbodig denk ik. Mijn 'keuze' heb ik immers allang gemaakt, ik sta voor de volle 100% achter mijn beslissing, twijfels aangaande deze operatie heb ik niet en emotioneel gezien sta ik, afgezien van de eerder beschreven ongemakken en een klein chronisch slaaptekort, op dit moment zeer sterk in mijn schoenen, vind ik zelf.
Maar goed, je kan maar vast kennis gemaakt hebben, toch? Want wellicht - en die kans acht ik momenteel best groot - heb ik NA deze eerste operatie wél een enorme behoefte om met iemand te praten die mij geestelijk kan ondersteunen mijn mogelijke verloren zekerheden (eigenwaarde, gevoel van trots, zelfbeeld, zelfvertrouwen, enzovoort) weer terug te krijgen.
Hierbij denk ik op dit ogenblik voornamelijk aan het tijdstip dat het verband er voor de allereerste keer afgaat en ik te zien krijg dat er naast littekens, zwellingen, blauwe plekken en vieze bloedresten en dergelijke niets, maar dan ook werkelijk niets meer te zien is van mijn eigen vrouwelijke rondingen. Brrr..... aan dat confronterende, 'platte,' en misselijkmakende moment wil ik nu écht nog niet denken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
ik blijf je volgen, ben onder de indruk van je schrijfkunst EN VOORAL je doorzettingsvermogen!!
BeantwoordenVerwijderenXXX Margo (van de beache:-))
Lieve Marcia,
BeantwoordenVerwijderenik vind het echt prachtig dat je je nu zo goed voelt maar inderdaad, het kan emotioneel zwaarder worden en dan is een beetje (of veel) steun altijd welkom. Hoe goed kun je dan een luisterend oor gebruiken, een schouder om even uit te huilen...een klankbord. Weet dat ik dat voor jou altijd wil zijn.
Maar ik hoop voor jou natuurlijk dat je je doorzettingsvermogen niet verliest. Maar altijd welkom!
Liefs
Lieve Marcia,
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk zal het moeilijk zijn nadien, het is ook niet niets wat je door moet maken. Het is ook niet niks om zo maar afscheid van een stukje "ik" te moeten nemen. Weet je ik leerde iemand kennen met borstkanker, ze onderging al de eerste hersteloperatie en ik moet zeggen dat ze er pijn van had, ze had meerdere tranen maar dan tranen van geluk omdat ze er weer "normaal" uit kan zien binnen een tijdje. Toch blijf ik het écht super vinden dat jij je uiterlijk opzij zet en voor je eigen gezondheid kiest ! Dit is écht enorm knap van je ! Alhoewel het zeker en vast clichè klinkt wil ik je toch zeggen dat de mens véél meer is dan de verpakking alleen. En wat merk ik uit je blog ? Hier schrijft een héél sterke, moedige, knappe jonge vrouw. Dus hoe kan die nu ooit lelijk zijn ? Als er iets is mijn mailadres ken je en je blijft ALTIJD welkom !!!
lieve groetjes en een dikke knuf
Chris
Precies wat is lelijk ik ben zo blij met mijn nieuwe littekens.. Gek he?? na de tweede operatie ziet het er echt veel platter uit en de lellen zijn weg.. Je weet ik kan geen recronstructie en wil het ook niet omdat ik het niet meer aan kan om weer onder het mes te moeten. Ik vind je een toppertje en je zult nooit lelijk zijn wat is lelijk ?? wie bepaalt wat dat is??? Denk er eens over na... wie bepaalt het????????? welke standaard norm waarde gewicht hangt daar aan??
BeantwoordenVerwijderenIk ben goed zoals ik ben, oh ja ik zou wel wat willen veranderen hoor.... mijn dikke buik.. Vreemd of niet?? een vrouw zonder borsten die zich topless vertoont en baalt van haar buik die nu meer uit steekt..
En toch dankbaar heel dankbaar voor de rust die mijn keuze heeft gegeven.. En ik vier het elke dag... Dikke knuffel
Ow ja dat nestelen deed ik ook een soort opruiming in je wezen .. echt in alles ruim je op heb ik ook gedaan zelfs mijn kleding kast... echt alles is opgeruimd voor ik de operatie in de 2e operatie niet.. hoe wonderlijk..
KUs Jess