26. Soms zit het mee en soms zit het tegen.....

Alsof de duivel ermee speelt! Zo zit je nog trots en bijna euforisch te vertellen dat het herstel snel en voorspoedig verloopt en zo zit je tegen een lelijke gapende open wond aan te kijken en krijg je van je behandelend arts te horen dat je het ietsje rustiger aan moet doen en dat je de opvullingen de komende twee weken op je buik mag schrijven!

De reden....... het litteken op de rechterborst is om onverklaarbare redenen flink gaan ontsteken en moet nu eerst volledig dichtgroeien. De afgelopen dagen werd deze steeds roder en kwam er allemaal - sorry voor mijn vieze praatje - dikke groene pus uit. De dokter heeft dan ook zojuist, om het helingsproces te versnellen, met een pincet de kortsjes eraf gehaald en de hele wond schoongemaakt en verbonden.

Even een stappie terug voor mij dus! Echt balen! Ik had me er zó op verheugd weer te groeien vandaag! Iedere opvulling is immers weer een stap dichterbij het einde. Daarbij, ik word ook pas op de wachtlijst geplaatst voor de definitieve protheses als de opvullingen klaar zijn.

Maar goed.... laat ik er maar niet te veel over nadenken en er maar weer een positieve wending aan geven. Ik heb in ieder geval de komende twee weken even geen last van tegenstribbelende borstspieren, oftewel; spierpijn. Ook wel even lekker!.... ;0)

25. Vier weken na de operatie.....

Vandaag is het precies 4 weken geleden dat ik geopereerd ben. Terugkijkend op deze periode kan ik niets anders zeggen dan dat het herstel tot nu toe heel snel en voorspoedig is verlopen en dat ik absoluut geen spijt heb gehad dat ik de keuze om mijn borsten preventief te laten verwijderen gemaakt heb.

Inmiddels zijn mijn schatten van ouders, die mij de afgelopen periode enorm vertroeteld én geholpen hebben, weer met hun superlieve hondje Boemer naar hun eigen huisje vertrokken en ben ik min of meer weer helemaal op mezelf aangewezen.

Lieve Papa en Mama,

Voor al jullie goede zorgen,

voor jullie steun en voor jullie kracht

wil ik jullie héél erg bedanken,

vanuit het diepste van mijn hart!

I love you! XXX

...

Dat betekent weer, voorzichtig en zonder iets te overbelasten weliswaar - zelf boodschapjes doen, koken, wassen en strijken, stofzuigen en schoonmaken en dergelijke. En hoewel ik een bloed- hekel heb om deze dagelijkse werkzaamheden uit te voeren ben ik, onafhankelijk als ik ben en wil zijn, toch ook wel weer erg blij dat ik ze weer zelf kan doen! .... ;0)

24. Van 200 cc naar 300 cc.....

Inmiddels is er door de plastisch chirurg nog eens 100 cc in mijn beide expanders gespoten en begint mijn voorgevel voor mijn gevoel écht serieuzere vormen aan te nemen. Mijn vroegere rondingen lijken na vandaag, hoewel één en ander nog erg hoog zit, langzaam maar zeker terug te komen en ook de korstjes op de littekens lijken stukje bij beetje te verdwijnen.

Van de dokter heb ik begrepen dat mijn boezem de komende drie á vier weken nog eens met het dubbele (!) zal groeien en dat ik ongeveer zal eindigen op 600 cc per borst. Dit lijkt veel - en dat is het ook - maar het schijnt dat ze mijn kunstmatige borsten met een ruime hoeveelheid vloeistof over dienen te vullen om een eventuele terugvering van de huid te compenseren.

Dit betekent wel dat ik, tot aan de tijd dat ik de definitieve protheses krijg, veel grotere borsten zal hebben dan dat ze uiteindelijk in werkelijkheid zullen worden. Ook niet erg, toch? Een paar maandjes met Dolly Parton-achtige maten door het leven gaan..... ;0)

23. Veranderende vormen.....

Zojuist weer even, om het genezingsproces goed te kunnen volgen, wat foto's van mijn borsten genomen. Het is verbazingwekkend te aanschouwen in hoeverre deze, vier dagen na de opvulling, alweer van vorm veranderd zijn.

Te zien is bijvoorbeeld hoe de ingespoten zoutwateroplossing zich, langs de achterkant van de borstspier, een weg van boven naar beneden heeft gebaand, wat denk ik ook meteen mijn ongemakken van de afgelopen dagen duidelijk verklaart.

Inmiddels lijken mijn borstspieren de strijd met mijn expanders wel enigszins opgegeven te hebben. Het voelt allemaal ietsje minder gespannen aan en de pijntjes ebben momenteel , afgezien van wat steken her en der, langzaam maar zeker weg.

Zal nog maar even een paar dagen bewust genieten van deze 'wapenstilstand,' want a.s donderdag begint de oorlog na de opvulling van die dag waarschijnlijk weer helemaal van voor af aan! Ach ja, wie mooi wil zijn (of worden) moet pijn lijden, zullen we maar zeggen!...

22. Groeipijn.....

Mijn borstspieren zijn momenteel duidelijk aan het protesteren tegen de 100 cc vloeistof die afgelopen woensdag in mijn beide expanders is gespoten. Te pas en te onpas bewegen ze zomaar ineens en lijken ze - om vooral maar niet te hoeven groeien - het lichaamsvreemde materiaal uit mijn lijf te willen duwen. Het veroorzaakt kramp en een zeurende en brandende pijn, waar ik nogal moe van wordt. Hoop maar dat ze 'het gevecht' snel zullen staken.....

21. Van cupje nul naar cupje tripple A.....

Vanmorgen is er een begin gemaakt met het opvullen van mijn expanders, de ballonnen die de komende zes á acht maanden mijn borsten vertegenwoordigen.

De plastisch chirurg deed dit door met een grote naald (zo eentje waar je normaal gesproken héél erg bang van wordt) door de huid via een ventieltje 100 cc vloeistof per ballon te spuiten. Maar liefst 50 cc meer per borst dan verwacht!

Het opvullen deed helemaal geen pijn en 'het klusje' was binnen 10 minuten geklaard! Echt bizar! Ik zag ze gewoon groeien! Als een klein kind zo blij liep ik dan ook de deur uit bij deze man en als een klein kind zo enthousiast stond ik een uurtje later vol ontzag naar de boezem van mijn evenbeeld te kijken! Eindelijk weer iets wat lijkt op vrouwelijke rondingen!

Het deed me denken aan vroeger, toen ik nog een klein pubermeisje was, en ik voor het eerst mijn opkomende 'erwtjes' voor de spiegel stond te bewonderen en mijn 'carrière' als échte vrouw feitelijk begon. Nooit gedacht dat ik dát moment nog eens zou herbeleven!..... ;0)

20. Ieder voordeel heeft zijn nadeel.....

Gisteren beschouwde ik, zoals te lezen is in het vorige bericht, de verwijdering van mijn drains om diverse redenen nog als een voordeel. Nog geen dag later is dit het tegenovergestelde en verlang ik alweer terug naar de tijd dat ze er nog wél inzaten.

Doordat het vocht niet meer via de drains kan wegstromen lijkt zich nu om en nabij het behandelde gebied vocht op te hopen. Hierdoor had ik vandaag veel last van zwellingen, een branderig gevoel op de huid en andere kleine ongemakken zoals: nog meer druk op de borst, een zeurderig gevoel in de bovenrug, een stijve nek, loodzware armen en moeheid.

Lichamelijk gezien was het dus vandaag geen dag om over naar huis te schrijven! Maar goed.... de zon kan ook niet altijd schijnen, toch? Daarbij..... het schijnt er, zo las ik net op internet, allemaal bij te horen! Morgen weer een dag.....

19. Eindelijk weer zonder drains door het leven.....

Eerder deze morgen heeft de mammacareverpleegkundige de ondingen die ik al bijna 12 dagen met me meezeul - de drains - verwijderd. Heerlijk, want ik was er écht klaar mee om die dingen mee te dragen, om de draden hiervan steeds maar weer uit de knoop te halen, om constant maar ergens achter te blijven hangen en om de hond van mijn ouders - Boemer genaamd - en mijn katers Mogli en Baloe steeds maar weer te vermanen er niet in te gaan hangen.

Ik had verwacht dat het uithalen ervan nogal wat pijn zou doen, maar gelukkig was dat absoluut niet het geval. De dame, die hierover de verantwoordelijkheid had, deed het heel voorzichtig en secuur en gaf mij goede instructies over hoe de pijn of het ongemakkelijke gevoel tot een minimum te beperken. (diep inademen en daarna zo langzaam mogelijk uitademen)

Over pijn gesproken...... pijn heb ik, de operatiedag hier buiten beschouwing gelaten, eigenlijk bijna helemaal niet gehad de afgelopen anderhalve week. Gelukkig! Wat ik wel constant heb gevoeld en nog steeds voel is een enorme druk op mijn borst, wat waarschijnlijk wordt veroorzaakt door het gevecht dat plaatsvindt tussen de ingebrachte expanders en mijn borstspieren. Ook lijkt het wel alsof er in die zone een paar porseleinen schoteltjes zijn geplaatst in plaats van expanders, zo hard voelt alles daar aan! Echt bizar! Als ze maar niet breken.....

18. Goed -en teleurstellend nieuws vandaag!.....

Vanmorgen ben ik weer naar het ziekenhuis geweest. Hier heb ik van één van de chirurgen, die mij vorige week geopereerd heeft, en van de mammacare-verpleegkundige zowel goed nieuws als tegenvallend nieuws gekregen.

De goede boodschap was aan de ene kant, en ik had heel eerlijk gezegd niet anders verwacht na de uitslag van de MRI-Mammografie van enkele weken geleden, dat het borstweefsel dat eruit is gehaald helemaal gezond en dus vrij was van kankercellen! Mooi! Aan de andere kant was dit het gegeven dat ik - om de kans op blijvende bewegingsbeperking te verkleinen - voorzichtig mag gaan beginnen met arm -en schouderoefeningen. Oei, dat wordt zweten geblazen!

Het teleurstellende bericht was, dat mijn drains er nog niet uit mochten omdat mijn wonden nog steeds meer dan 20 ml per dag aan vocht produceren. In mijn geval, gemiddeld zo'n 50 ml wondvocht per dag per borst. 30 ml teveel dus! Het gevolg hiervan is, dat ik nog minstens drie -en maximaal zeven dagen met deze ondingen in mijn lijf moet rondlopen, wat ik als erg hinderlijk ervaar, omdat ze mij beperken in mijn bewegingsvrijheid. Maar goed.... nog even volhouden!