10. Back to reality.....

Jawel, daar zijn we weer! Net een paar daagjes terug uit Italie! Wat een fantastisch en mooi land! Lekker gegeten en gedronken, rondgetourd, (cultuur)geshopt en uiteraard heel veel gerelaxed.

Ondanks dat ik het ontzettend naar mijn zin heb gehad en ik daar even heerlijk op mijn gemak mijn kop in het het zand kon steken voor wat betreft de aankomende periode ben ik ook wel weer heel erg blij om thuis te zijn. Bij thuiskomst trof ik namelijk twee zaken aan die mij écht een 'home sweet home' gevoel gaven.

In de eerste plaats een huis - die mijn lieve ouders gedurende de tijd dat ik afwezig was onder handen hebben genomen - waar de poetsdiva's Marja en Liny van het tv-programma "Hoe schoon is jouw huis" trots op zouden zijn. En in de tweede plaats, talloze (email)berichtjes en kaartjes met daarin zowel lieve, bemoedigende als hartverwarmende woorden. Mijn grote dank hiervoor! Super!

Daarnaast vond ik - wat mij uiteraard niet het hiervoor beschreven gevoel gaf, maar wat ik wel interessant vind daar ik de komende tijd een essentiële bijdrage schijn te kunnen leveren aan de wetenschap - tevens een brief van het Leids Universitair Medisch Centrum in mijn brievenbus.

Hierin werd mij de vraag gesteld of ik deel wil nemen aan een onderzoek dat enerzijds inzicht moet gaan geven in de motivatie van vrouwen om wel of niet een borstreconstructie te ondergaan, en anderzijds de persoonlijke gevolgen hiervan: de DIM-Studie (studie naar DIEP-lap en implantaten). Dit onderzoek zal bestaan uit:

• Het driemaal invullen van een vragenlijst: één voor de borstreconstructie en 6 en 18 maanden na de reconstructie, waarin mijn gevoelens, ervaringen en verwachtingen centraal zullen staan.
• Een interview, waarin men erachter wilt komen hoe ik tot mijn besluit ben gekomen om de borstreconstructie te ondergaan en wederom wat mijn gedachten, gevoelens en mijn verwachtingen hierover zijn.
• Een 'fotoreportage,' waarbij een medisch fotograaf foto's zal maken van mijn borsten. De eerste keer vóór de borstreconstructie, de tweede keer vlak voor de tepelreconstructie, en de derde keer na afloop van de gehele behandeling.
• Een interview over 5 jaar

Natuurlijk wil ik dat! Immers, met de uitkomsten die uit het onderzoek naar voren komen, zo blijkt uit de brief, willen zij de begeleiding en de patientenvoorlichting verder verbeteren.
Daarnaast, zo stelt psychologe/onderzoeker Mw. drs. J.P. Gopie, "kan deze informatie toekomstige patiënten helpen om beter geïnformeerd keuzes te maken en stelt het hun in staat om hen beter te begeleiden." Mooie zaak.....!