16. 26 oktober, de dag van de operatie en daarna

Doordat Marcia niet in staat is iets te schrijven zal ik dit als vader van Marcia proberen te verwoorden.

Om zeven uur was het dan zo ver en moesten we ons melden in de Daniel den Hoed. Gelukkig hoorden we dat Marcia als eerste aan de beurt was. Dit zorgde al gelijk voor enige opluchting. Nadat alles gechecked was kwamen de zusters haar halen voor de operatie.

Om half twaalf was ze terug op de kamer en werden we geconfronteerd met een, zoals altijd, positief meissie. Al snel vroeg ze aan ons of we haar borsten wilden zien. De eerste aanblik was voor ons toch wel schrikken, maar na even wat beter gekeken te hebben zag het er toch wel "mooi" uit. Ook de plastiche chirurg, die we later nog gesproken hebben, was zeer tevreden met de afloop. Pijn had ze wel veel, maar kon dit zelf herstellen door een kneepje in de morfinefles. Naast haar bed stonden vier flessen waar de drains in uit kwamen. De drains waren wel goed zichtbaar in haar borsten en zaten in een krul gedraaid.

Tegen de klok van vijf uur kreeg ze haar maaltijd. Een maaltijd waar we zelf al met de ogen van stonden te knipperen. Jah, wat eet je als je net geopereerd ben. Wij zouden zeggen, ...doe mij maar twee lekkere beschuitjes met een heerlijk kopje thee. Nee hoor dacht men, we trekken gelijk van leer door een bord met stamppot en een dikke worst voor haar neer te zetten. Als toetje een bakje aardappelsalade en een papje. Nou de uitkomst laat zich natuurlijk raden na nuttiging van deze producten.

's avonds bleek de pijn zich te verhevigen en zagen we (vader en moedersgevoel) al aan haar uitdrukking dat er iets niet goed zat. Dit werd om half twaalf in de avond bevestigd door een telefoontje uit het ziekenhuis, waarin men ons mededeelde dat Marcia opnieuw met spoed geopereerd moest worden. Er was namelijk een spierbloeding opgetreden waardoor haar borsten dreigden te ontploffen. Het hele operatieteam moest weer aan de bak en waren rond de klok van half twee weer klaar. Hierna is Marcia naar de intensive care gebracht om daar de nacht onder toezicht door te brengen. Om vier uur vannacht is ze van de intensive care teruggebracht naar haar kamer.

27 oktober
Zijn vanmorgen op bezoek geweest en moeten zeggen dat ze t.o.v gisterenavond zienderogen opgeknapt was. Ook het infuus was verwijderd waardoor ze wat meer bewegingsvrijheid heeft gekregen. Het was een hele opluchting voor ons om dat opgewekte koppie weer te zien. Intussen is ze al een paar keer uit bed geweest en wat door de gang gelopen. Moe is ze wel, want regelmatig dreigen haar oogjes naar dromenland te gaan

28 oktober
Met Marcia gaat het de goede kant op. Vanmorgen hing ze al vroeg aan de telefoon om te zeggen dat ze donderdagmorgen naar huis mag. Vanmiddag was ze inderdaad zeer goed te spreken. Morgenochtend krijgen wij als ouders enige uitleg hoe de drains te verzorgen. Ze gaat namelijk met vier drains in haar borsten mee naar huis. Hoe snel kan het allemaal gaan!

Marcia zal dit in een later stadium, als ze zelf weer bij machtte is, deze dag in haar eigen woorden gaan schrijven