De afgelopen periode hebben twee gedachten mij enorm geholpen mijn gehele borstamputatie -en reconstructieproces op een positieve, krachtige en sterke manier te doorstaan. De eerste was het rooskleurige gegeven dat ik niet of nauwelijks meer de kans heb om borstkanker te krijgen. De tweede was de leuke bijkomstigheid dat ik van een B-cup naar een mooie volle B-cup of (kleine) C-cup zou gaan.
Lastig, teleurstellend, zwaar en héél frustrerend wordt het als de dingen die je al vanaf het begin van het proces voorgespiegeld zijn ineens totaal anders blijken te zijn. Gisteren kreeg ik aangaande de laatst genoemde gedachte een enorme figuurlijke "klap in het gezicht" toen ik geheel tegen mijn hooggespannen verwachting in ineens te horen kreeg dat het cosmetisch gezien beter is nu te stoppen met de opvullingen en een druppelvormige prothese te nemen van 410 cc - een klein B-cuppie - in plaats van eentje van 500 cc, een C-cup.
Haar advies ter harte nemend - zij is immers de specialist - ben ik hiermee akkoord gegaan. Echter, als je dan het ziekenhuis uitloopt dan komen de emoties (teleurstelling, boosheid, verdriet, een enorme onzekerheid) en de vragen. Hoezo beter? Dat is - als ik het goed begrepen heb - nog minder dan ik voor de operatie had! Maar dát wil ik niet! Op welke feiten baseert men eigenlijk wat beter voor je is? En hoe kan het gebeuren dat de ene dokter al weken het advies geeft het ene te doen en weer een andere specialist gisteren het andere? Zelfs tijdens mijn vorige opvulling wilde de dokter van dat moment er nog wel 100 cc ineens ingooien! Dat is toch raar? Dat moet toch niet kunnen zulke tegenstrijdigheden? Heeft men wel in de gaten wat het psychologische effect is van dergelijke uiteenlopende meningen?
Met deze en nog vele andere hersensspinsels in het achterhoofd ben ik doodongelukkig mijn bed in gekropen, waarna ik vanmorgen na een emotionele slapeloze nacht van veel wikken en wegen toch maar naar het ziekenhuis heb gebeld om een nieuwe afspraak te maken met één van de plastisch chirurgen van de Daniel den Hoed Kliniek. Ik voel me er absoluut niet goed onder wat er gisteren is gebeurd en wat mij is voorgesteld en ik zou graag wat nadere uitleg willen en/of willen vragen of de verwachtingen die bij mij geschept zijn alsnog waargemaakt kunnen worden. Wordt vervolgd!
p.s. Lieve Astrid, dank je wel voor je luisterende oor en je bemoedigende woorden vandaag! Heel veel succes en sterkte met je operatie morgen, ik zal aan je denken en voor je duimen dat het supermooi wordt! XXX
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hé lieve Marcia,
BeantwoordenVerwijderenHier een bericht vanuit Val Thorens! Wat een verhaal weer! Ik snap helemaal je teleurstelling en ik zou zeker goed nagaan wat de reden is van het stoppen! Bij mij heeft het te maken dat ik dan verzakkingen kan krijgen en andere complicaties... Maar ethetisch gezien bepaal je zelf wat mooi is toch?
Wij rijden vannacht weer terug. We hebben erg genoten van het boarden en Jasmijn heeft die van jou veel gebruikt. Het ging perfect! Ze wil als ze terug is gelijk naar snow world met haar vriendje en vraagt of ze hem dan nog even kan lenen??? Laat maar weten of dat goed is. Ik bel je van de week even.
Veel succes bij de chirurg en laat je goed informeren, want volgens mij ben je langer dan mij en kan je dan gewoon een 500 cc krijgen. Het had te maken met lengte, daarom kreeg ik geen grotere.
Dikke knuffel XXX
Leslie
Hai Marcia,
BeantwoordenVerwijderenIk volg nu al eventjes je blog! Dank je wel voor het opschrijven van je gedachten, ik heb er al zo veel aan gehad! Ik vraag me ook af wat de reden is dat de chirurg niet meer verder wil vullen. Ook ik ben met het idee dat ik 1. kanker kan voorkomen en 2. als 'beloning' voor de hele toestand een cupmaatje groter word dit traject ingegaan. Ik ben het helemaal eens met Leslie, dat als het puur om esthetiek gaat, dit een beslissing is die je zelf dient te maken. Niet een arts die weer wat anders roept. Zo zie je maar, het zijn ook maar mensen!! Succes met de volgende afspraak!!
Liefs,
Kris
hoi marcia,
BeantwoordenVerwijderenWat een tegenvaller voor je! Je hebt groot gelijk om het nog maar eens te bespreken daar, probeer je wensen alsnog achter na te gaan!
Mischien leuk om te weten; ikzelf was in eerste instantie bang dat ze te groot werden ;-) ik was gewend aan een a cup (tevreden mee)en zag mijn borsten in maat c veranderen! (gestopt op 450 cc)(1.80 lang en 60 kilo)
Mijn ervaring met de artsen is dat ze goed proberen aan te sluiten bij mijn ideeen en dat heb je als patient in zo'n kwetsbare positie gewoon nodig!! Hopelijk levert je nieuwe bezoek naar het ziekenhuis je wat meer rust op. Ik ben beniewd... Veel succes!
Groetjes, Johanna